And then we had to leave...

Op vrijdagmorgen de 16e Juni 2007 moesten we echt vertrekken. Ons vliegtuig zou de volgende morgen om 10.55 vertrekken van Beijing dus we hadden besloten om na de lessen direct terug naar Beijing te gaan zodat we de volgende morgen op tijd bij het vliegtuig zouden zijn.

De laatse lessen gingen echt heel veel beter. De studenten waren veel opener dan in het begin, and ze lieten echt merken dat ze iets geleerd hadden. Er werd echt gediscussieerd. Dus ze hadden hard gewerkt en alles wat wij hadden verteld hebben ze echt goed in zich op genomen.

We zijn dan ook erg voldaan dat het zo gegaan is. Na de laatste tutorgroep hebben we een officiéle ceremonie georganiseerd om de certificaten van deze workshop aan de studenten te overhandigen. Idere student kwam afzonderlijk naar voren om het certificaat te ontvangen. Van ieder student werd vervolgens samen met ons een foto gemaakt.

Het feit dat ze al erg open geworden zijn bleek wel toen een van de studentes in het openbaar aan ons vroeg of ze ons een "hug"mocht geven. Iedereen slaakte een kreet van Oh, dat je dat durft vragen, waarschijnlijk was het een weddenschap van de studenten onderling of ze het zou durven. Maar het was wel erg leuk te merken dat we kennelijk toch een heel goede band hadden opgebouwd met de studenten.

Na deze ceremonie kregen we van de Dean enkele presentjes en konden we naar buiten voor een fotosessie. Een voorbeeld staat hier bij, de rest van de foto's werden door de Universiteit gemaakt en krijg ik later toegestuurd.

De auto stond al klaar, want we zouden met de auto terug gebracht worden naar Beijing, door Abe Kang, onze mentor in Hebei University. En hoewel we verzekerden dat we best met de trein wilden, hij stond er op dat hij ons met de auto terug naar Beijing bracht (een rit van meer dan 5 uur).

Vooardat we in de auto naar Beijing mochten moesten we eert nog dineren met de Dean en zijn gevolg. Daarna volgde het afscheid en begonnen we aan onze thuisreis.

De laatste lood(s)jes

Donderdag is onze voorlaatste dag hier in Shijanzhuang. De tweede taak staat op het programma en dat is de specialiteit van Frans. Het gaat wonderwel een heel stuk beter, de studenten zijn erg actief en doen erg hun best om mee te doen in de discussies. Na de twee trainingen kunnen de studenten vervolgens in groepen verder werken aan hun eindrapport. Ze hebben erg veel vragen, hoe moet dat rapport er uiot zien, wat verwacht u dat ik allemaal opschrijf enz. enz. Voor de lunch worden we weer uitgenodigd om mee te gaan naar een restaurant. Deze keer nogmaals Koreaans, dat was ons beiden zeer goed bevallen. Alleen je moet zo beleefd zijn om overal iets van te eten, en ze bestellen zo veel!!! Hoezo gewicht verliezen, dat lukt hier echt niet. Na de lunch lopen we dan ook met een volle maag naar de klassen terug. De tutorgroep gaat net als de training erg goed voor hier. Studeenten willen spontaan voorzitter zijn en er komt echt iets uit, goede leerdoelen en goeie vragen. Ben benieuwd wat dat voor het eindresultaat betekent. Als we klaar zijn met de TG dan komen de vragen weer. Erg onzeker over wat ze nu precies moeten doen voor dat rapport. Zowel Frans als ik beginnen nu toch wel moe te worden. Na zo'n lunch val je gemakkelijk in slaap. Omstreeks 16.00 uur besluiten we maar naar het Hotel terug te gaan. Onze mentor bestelt een taxi en brengt ons naar het Hotel. Na een douche en frisse kleren worden we alweer opgehaald (om 18.30) voor het diner. En de maag zat nog halfvol....

Enfin, we eten wat en gaan vervolgens snel richting Hotel alwaar Frans nog even een ommetje gaat maken en ik me bezig houdt met deze weblog. Ik heb nog even wat foto's gemaakt vanuit de hotelkamer van de verkeerssituatie. Auto's rijden maar raak, fietsers zijn gewoon lastige insekten op de weg en daar moet je geen aandacht aan schenken... In de taxi zijn de chauffeurs in ieder geval veilig achter tralies opgeborgen (zie foto).

Het uur van de waarheid

Vandaag is het uur van de waarheid. Frans gaat proberen de studenten iets bij te brengen over de wisselkoersen en dat is zware kost. Gezien het niveau van de studenten zullen ze daar een harde dobber aan hebben. Bij de eerste taak werden al veel mensen zenuwachtig, dus laat staan bij de 2e taak. We beginnen met een instructieles Exchange rates (wisselkoersen) grote groep, 41 studenten geteld. (Zie foto.). Na een uur ga ik maar eens vragen aan Frans, want anders is hij na deze les geheel afgepeigerd. Het is erg warm in het lokaal (geen Airco) en je moet alles minstens tweemaal uitleggen. Omstreeks 09.45 stop Frans en moeten we met de Trainingen beginnen. Dat wordt ook een zware dobber, om 10.00 uur zitten alle studenten dan in de eerste training. Dat is niet gemakkelijk, maar langzaam maar zeker krijg ik toch de indruk dat er een aantal zijn die het doorkrijgen. Om 11.15 de laatste training, we wisselen van groep. Om 12.15 zijn we allebei klaar en staat onze begeleider al klaar om ons mee te nemen voor de lunch. Dezed keer stelt hij voor om bij een Zuid Koreaans restaurant te gaan eten, geweldig. We eten erg lekker, een barbecue aan tafel, waarvan ik er reeds velen in januari heb mogen meemaken. Frans vindt het ook erg lekker want die blijft maar "proeven". Na de lunch wandelen we terug naar de Universiteit en gaan we beginnen met de tweede Tutorgroep bijeenkomst. Dat si echt lastig. Zowel Frans als ik doen eigenlijk het meeste werk, terwijl dit door de studenten moet worden gedaan. We zijn flexibel en lossen het op door zo af en toe maar gewoon stukjes uit te leggen. Omstreeks 14.30 beginnen we met de evaluatie van de eerste taak. Ik heb op de hotelkamer al een powerpoint presentatie gemaakt en doe de evaluatie. Na deze evaluatie blijken er nog wel wat vragen te zijn, maar die ga ik morgen in de training wel oplossen. De studenten accepteren dat en omstreeks een uur of 4 zijn we klaar en kunnen we terug naar het Hotel. Mr. Sun begeleid ons en we spreken af om 18.20 voor het diner. We dineren weer in een aparte kamer, nu in het Universiteitsgebouw. Prima diner. Na het diner wandelen we terug en Frans en Ik besluiten om nog een klein ommetje te maken. Dat doen we maar we willen niet veel verder van het Hotel weg gaan en liefst ook niet de weg over steken, wnat dat is hier erg gevaalrijk. Als er iemand op een Zebra loopt, dan rijden auto's gewoon door. Je moet opzij springen om ze te ontwijken, dat zou bij ons niet kunnen. Je wordt hier gewoon van het zebrapad getoeterd. Fietsers ondergaan hetzelfde lot, maar als ik die gezichten zie is het gelaten.

De introductie

Om 9.00 uur vandaag zijn we gestart met de introductie. Erg spannend want de accomodatie is nu niet echt geavanceerd. We staan lectures te draaien in een vergaderzaal met een grote ovale tafel in het midden. Zal morgen een foto bijsluiten. De beamer werkt prima en de eerste ervaringen met de studenten zijn positief, hoewel het niveau van Engelse taal veel te wensen over laat. We hebben ze wel zover gekregen dat ze vragen stellen, en dat is voor een Chinees al heel wat. De tutorgroepjes moesten met 15 studenten in kleine kantoortjes gehouden worden. Ik had zelfs geen tafel ter beschikking dus hebben we het maar als een soort kringgesprek op de kleurterschool gedaan (zie foto) . Dat ging overigens best redelijk. Alle studenten zijn erg leergierig,dus dat scheelt een hoop. Als we binnenkomen krijgen we applaus. en na de les idem. Omstreeks 16.00 uur zijn we gestopt, omdat de studenten en wij compleet op waren vanwege de warmte. In de lokaaltjes was n.l. wel Airco, maar die werkte niet echt geweldig. Vanavond uit eten, we wisten nietb wat ons te wachten stond. Eerst de rit naar het restaurant, een ervaring op zich. Als je de rijstijl van deze Chinezen meemaakt dan wil je nietb geloven dat dit bestaat. Rechtdoorgaand verkeer, ( fietsers) , wordt gewoon genegeerd. Dus gewoon rechts afslaan zonder te kijken en fietsers snijden no problem. Dwars door een grote groep fietsers, gewoon doordrukken, ze gaan wel opzij en staan vervolgens gelaten te kijken. Links afslaan bij een stoplicht terwijl er ook rechtdoorgaand verkeer van de andere kant is, geen probleem, gewoon je auto links af draaien en voor de tegenlichers langs doorrijden. onbegrijpelijk.

Vanavond uit eten met de hoogste baas van de Universiteit, een hele ceremonie, eerst kregen we een prresentje van de directeur. We moesten meteen op de foto met hem. Vervolgens een heerlijke Chinese maaltijd gehad, met veel verschillende gerechten waarvan ik de naam allang vergeten ben. Na het diner terug, met dezelfde Chauffeur, uitgezwaaid door prachtige dames die naast de ingang van het restaurant stonden (zie foto).

Gearriveerd in Shijiazhou

Vanmorgen om 9.30 uur met de trein van Beijing naar Shijiazhou gereisd. Een prettige reis in een HSL trein. In Shijiazhou opgewacht door Mr Sun. Direct naar de Universiteit alwaar we werden onthaald op een luxe Chinese lunch. Samen met de diverse hoge pieten van deze organisatie. Een zeer luxe gebouw, met marmer etc. Vervolgens ingechecked in het hotel. "International Hotel Shijiazhou". Prachtig hotel alwaar we op de 18e verdieping zitten. Na inchecken terug naar de Universiteit om een en ander voor morgen voor te bereiden. Alles even gechecked. De lessen worden helaas niet in de mooie ambiance gegeven die we ons hadden voorgesteld. Deze worden gegeven in een dependance aan de andere kant van de stad. Een zeer oud gebouw met hele oude stoelen. Gelukkig mogen wij in een kantoorruimte lesgeven, die is nog enigszins schoon en netjes. De temperatuur is hier circa 40 graden op dit moment. Dus echt heet.

De verboden stad

We werden al vroeg opgehaald door Qi Miao en Shi Wang om naar de verboden stad te gaan. Dit is het verblijf van de Keizer van China. In de middag zouden we naar het Summer Palace gaan, het zomer verblijf van de keizer. Erg interessant allemaal. Het verblijf van de keizer, "Verboden Stad dus". Wordt op dit moment gerestaureerd, het moet klaar zijn voor de Olympische spelen daarom zijn ze nu zelfs op zondag nog aan het werk. Wat er te zien was was echter de moeite waard. Imposante gebouwen, met een verhaal natuurlijk. dat zal ik later bijschrijven. Ik heb in ieder geval wat foto impressies gemaakt. Het Summerpalace was ook erg de moeite waard. Daar hebben we een rondvaart gemaakt in een bootje. In het midden van het meer, dat bij het Summer palace ligt hebben we een eilandje bezocht. Allemaal voor de Chinese keizer aangelegd door zijn moeder, omdat de keizer op dat moment pas 5 jaar was. Mamma heeft dus erg veel speeltjes voor de kleine keizer gemaakt. Er is zelfs een kopie van een stad in het zuiden van China aangelegd om de keizer een indryuk te geven van die stad. Hij mocht er n.l. niet naartoe. Hierbij ook een foto van een klein meisje dat op de boot een ijsje zat te eten met veel geklieder uiteraard.'s Avonds uiteraard weer eten, in een erg leuk restaurant, speciaal voor ons geselekteerd met echte Chinese specialiteiten. Na het diner naar "Bar-street"zoals de studenten zeiden, het uitgaanscentrum van Beijing aan het meer dat midden in Beijing ligt. Hier heerlijk een drankje en een hapje genoten. We zaten mooi aan het water. En dan plotseling een fluitje, we moesten hals over kop onze stoel verlaten en naar de overkant naar het barretje. De stoelen (een compleet bankstel dat aan het water was gezet, met tafel en alles erop, werden weggehaald en bij het barretje op het terras gezet. Bleek de politie er aan te komen en de bareigenaar had zijn stoelen op een illegale plek gezet waarvoor hij geen rechten betaalde. Ambtenaren hé. Verder een geweldige dag gehad hier in Beijing, jammer dat het morgen alweer voorbij is. We moesten hier minstens een week kunnen blijven. De plicht roept echter. Shi Wang heeft vanmorgen reeds treintickets voor Shijianshuang gekocht. Morgen kunnen we dus snel met de taxi naar het station en meteen instappen. We hopen omstreeks 11.30 uur in Shijianzhuang te zijn. Mr. Kang zal ons ophalen, hij heeft inmiddels een s,ms-je gestuurd. Geweldig hé dat alles is geregeld. Hier in China kun je van alles, als je maar relaties hebt. Quanxi?

De eerste dag in Beijing

Eindelijk waren we dan in Beijing. Na een echt rustige vlucht en enkele Sudokus kwamen we omstreeks 9.00 uur aan op Beijing Capital Airport. Het uitchecken ging gesmeerd, alleen had ik mijn immigratiepapieren met potlood ingevuld en dat moest met Ballpoint, dus alles overgetrokken. Bij de uitgang stond Angela al op ons te wachten en zwaaide op de bekende Chinese vrolijke wijze. We werden metreen meegenomen naar de auto en na wat passen en meten met de koffers zaten we dan in de auto (Een Citroën ZX) op weg naar het Hotel. We zitten in het Yu Yang Hotel, een prachtig Hotel, 4 sterren. Angela heeft het via haar bedrijf "Siemens"geboekt dus we kregen nog een speciale prijs ook. Snel naar de kamer en na een lekkere douch terug naar de Lobby alwaar Angela samen met Miaou Zhou op ons wachtte. Miauo had net een nieuwe auto gekocht en was natuurlijk apetrots dat ze als oud studente met een mooie Peugeot 307 voor kwam rijden. We gingen op weg, laten we eerst maar even lunchen stelde Angela voor dan kunnen jullie even bijkomen van de reis, een goed idee. Na een speciale Chinese lunch met veel onbekende gerechten gingen we op weg naar de Curiosa- en de Silk Market, (Zijde Markt). Geweldig, iedereen probeerde je wat te verkopen, T-shirts, Schoenen, Sierraden etc. Nadat Frans en ik onze inkopen hadden gedaan waren we al een aantal uren verder. Hier moet je afdingen, de beide dames hadden ons dit uitgelegd en wij gingen er stevig tegen aan. Van een prijs (gevraagd) van 70 RMB (Chinese Yuan) kwamen we uit op 20 Yuan, ongeveer 2 euro. Zo kochten we twee halskettingen, een paar Crocks voor de kleindochter en Frans een kleine Polo voor z'n kleinzoon. Opa's onder elkaar...

Op een Terrasje, ja een Tertasje midden in Beijing namen we een drankje waarna we een rondrit door de stad kregen. Wat een stad, maar ja wat wil je met ca 30 miljoen inwoners. Om ongeveer 19.00 uur zaten we in het restaurant dat ze voor ons hadden geregeld. Een aparte kamer met een gezellige ronde tafel. Hier kwamen nog twee andere studenten ernbij en om 19.30 uur stond er een zogenaamde HotPot op tafel, een siirt Fondue maar dan in Bouillon. Veel gezonder natuurlijk dan die vette troep die wij er altijd van maken. We lieten het ons best smaken. Om 22.00 uur besloten we toch om maar niet te gaan Karaoke, Frans en ik waren erg moe en wilden liever naar bed. Na nog wat foto's gemaakt te hebben en afscheid genomen te hebben van Angela en Miaou, werden we naar ons Hotel gebracht.